KUNST
“Ik heb mijn creatieve gave geërfd. Het zat in mijn genen of in mijn DNA. Mijn fantasie heb ik aangewend om door middel van schilderijen, wandkleden, pentekeningen, gedichten en beeldhouwwerk, mijn liefde uit te drukken en mijn heimwee te stillen, voor mijn geboorteland Nederlands-Indië. Het eiland Java. Het bergstadje Batoe in Oost-Java. Maar ook om geld te verdienen voor de extra’s in het huishouden en om tot slot in 1990 te starten met het financieren van projecten in Indonesië om iets terug te doen voor mijn geboorteland.
Kunst is een ontroering. Mijn schilderijen zijn persoonlijk. Het zijn mijn ‘kinderen’. Ze vertellen allemaal een verhaal en hebben een diepere betekenis. De thema’s zijn afscheid, ontworteling, verlangen, tegenstand, onze uittocht en overleven. Ik pas verschillende technieken toe die ik mijzelf heb aangeleerd, zoals ‘schilderen’ met lapjes stof of met afval. Het is net hoe mijn pet staat en wat ik in mijn handen heb. Ik moet gewoon altijd schilderen of tekenen anders word ik onrustig.
Ik hoop dat het werk van mijn hart, hoofd en handen goed terecht komt en dient ter illustratie van een voorbije tijd. Toen Indonesië nog Nederlands-Indië was. En dat mijn creaties eraan bijdragen dat mijn Indische achtergrond gelezen en begrepen wordt. Het is een weerspiegeling van mijn leven en van mijn familiegeschiedenis. De opbrengst van mijn werken gaat naar goede doelen. Want ik ben en was pas een gelukkig mens, als ik ervan kan uitdelen”.
