BIOGRAFIE
Yvonne Noordam-Weygers is in 1930 geboren te Blitar (Oost Java, Indonesië). Toen haar moeder op jonge leeftijd stierf, groeide ze op in een pleeggezin bij de familie Willemse in Batu (Oost Java).
Door de oorlog in 1942 kwam ook zij in de Japanse interneringskampen terecht. De schaarste en overlevingsdrang maakte haar creatief. Zo maakte zij tekeningen op restjes textiel, in ruil voor een extra hap rijst.
Na het driejarig kampleven ging ze in 1945 weer naar school. De spoed-HBS in Semarang. Ze kreeg daar tekenlessen van Mevr. Van Nieuwkuyk. De tekeningen en schetsen die ik in het kamp had gemaakt trokken haar aandacht. Alle tekeningen die ik daarna maakte, ook voor andere leerlingen,
waaronder voor haar vriendje Arie Noordam, bewaarde ze. Met veel moeite kreeg ik één pasteltekening terug. Mijn cijfers hield ze laag. Maar bij het afscheid naar Holland zei ze:"Ik gaf jou lage cijfers om je te dwingen je uiterste best te doen. Want je hebt meer talent dan ik. Als je wilt studeren aan de tekenacademie in Den Haag, dan zal ik dat bekostigen." Dit duizelde haar! Desondanks heeft ze het aanbod afgeslagen. Maar het was voor Yvonne één van haar belangrijkste opstekers voor de toekomst.
Arie ging naar Nederland en Yvonne ging met haar pleegvader mee naar Malang. Zijn enige zoon en twee schoonzonen hadden de oorlog niet overleefd. Na de kweekschool in Malang vertrok ze alleen naar Nederland. Daar vond ze een koud zolderkamertje in Amsterdam Oost. Om de avond-tekenacademie te bezoeken pakte ze alles aan om geld te verdienen. Overdag voor de klas staan en iedere vrije middag kooklessen geven bij de mensen thuis. Het duurde jaren voor zij een woning vond om met haar HBS vriendje te kunnen trouwen. Ook toen was al haar improvisatietalent nodig om haar hobby te kunnen uitoefenen en de kosten ervan terug te verdienen. De komst van twee zonen, Arjan en Mart, maakten het gezin compleet.
De uit nood geboren technieken, het werken met waardeloos materiaal, bracht haar tot opvallende, originele en altijd unieke creaties. Zo maakte zij collages van New York, Jakarta en Amsterdam. Maar ook met haar olieverfschilderijen, aquarellen en pentekeningen oogstte zij veel bewondering. Zij heeft hier diverse prijzen mee gewonnen. Later volgde exposities in binnen- en buitenland. Een jaarlijks terugkerend hoogtepunt was de Pasar Malam. Eerst in Den Haag en later ook in de RAI in Amsterdam. In een stand van enkele vierkante meters presenteerde zij haar nieuwste kunstuitingen. Als persoonlijke bekroning op haar hele oeuvre ontving Yvonne in Jakarta in 1986 de Erasmus penning.
De overhandiging van één van haar regenwoud schilderijen aan Z.K.H. Prins Bernard ten behoeve van het WNF was ook een bijzondere gebeurtenis. Net als de schenking van haar zestien belangrijkste kunstwerken aan Museum Bronbeek te Arnhem. Hierdoor zijn de stukken overgedragen aan de Staat der Nederlanden en ‘veiliggesteld’ voor de volgende generaties. De kunstwerken vertellen namelijk op een chronologische, originele en gevoelige manier het overlevingsverhaal van Yvonne.
Door de jaren heen heeft zij al haar emoties in haar creaties verwerkt. “Van niets kun je iets moois maken”. En haar motto: “delen = vermenigvuldigen”, komt tot uiting door sinds 1990 de netto opbrengst van haar collectie kunstkaarten aan goede doelen te geven, zoals Halin en Yamaru, ten behoeve van hulp in Indonesië.
Vanwege het 100 jarig bestaan van Schiphol heeft Yvonne een collage gemaakt die in september 2016 af kwam. "Als deze collage ooit echt op Schiphol ergens komt te hangen is dat nog een droom die uitkomt...." Tot slot was ze zeer vereerd om haar overlevingsverhaal te mogen vertellen op de jaarlijkse herdenking bij het Indië Monument in Amstelveen op 14 augustus 2016. Ruim twee maanden later op 26 oktober 2016 overleed Yvonne geheel onverwacht op 86 jarige leeftijd in haar woning te Badhoevedorp.
Toespraak Indië Monument in Amstelveen 2016
Tijdens de Indië-herdenking in Amstelveen op zondagavond 14 augustus ontving ik van u een set prachtige kunstkaarten. De door u zelf getekende en geschilderde werken geven niet alleen een mooie blik op uw geboortegrond in Indië, maar schetsen ook uw bijzondere levensverhaal. Graag wil ik u hartelijk bedanken voor de kaarten, welke bij mij tegelijk een ontroerende herinnering oproepen aan uw toespraak bij de Indië-herdenking.
Op een zeer persoonlijke manier bracht u uw jeugdjaren op Oost-Java in beeld en vertelde u over uw ervaringen in kampen gedurende de Japanse overheersing in Indië. Aangrijpend en krachtig wist u over te brengen hoe het u en anderen in deze kampen verging. “Om te overleven moet je delen, solidariteit tonen, elkaar bemoedigen, creatief denken en doen”. Deze rode draad in uw verhaal raakte mij enorm en ik wil u dan ook nogmaals bedanken voor uw niet te vergeten toespraak.
Citaat bedankbrief burgemeester van Amstelveen
De burgemeester van Amstelveen, Mirjam van ‘t veld